چاقی و اضافه وزن دو بیماری هستند که در سال های اخیر به طور فزاینده ای شیوع پیدا کرده اند. طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO)، تقریباً 13 درصد از بزرگسالان در سراسر جهان در سال 2016 چاق و 37 درصد دیگر به عنوان اضافه وزن طبقه بندی شدند.
چاقی و اضافه وزن چیست؟
چاقی به عنوان داشتن چربی اضافی بدن که می تواند منجر به مشکلات سلامتی شود، تعریف می شود. معمولاً با استفاده از شاخص توده بدنی (BMI) اندازه گیری می شود که هم وزن و هم قد را در نظر می گیرد. BMI 30 یا بالاتر چاق محسوب می شود.
از سوی دیگر، اضافه وزن زمانی است که فرد نسبت به قد خود وزنی بالاتر از حد طبیعی داشته باشد اما معیارهای چاقی را نداشته باشد. BMI بین 25 تا 29.9 اضافه وزن در نظر گرفته می شود.
شایع ترین علل چاقی
عوامل متعددی وجود دارد که می تواند در چاقی و اضافه وزن نقش داشته باشد. ژنتیک در این امر نقش دارد، زیرا برخی افراد ممکن است تمایل طبیعی بیشتری نسبت به سایرین به حمل چربی بدن داشته باشند. انتخاب سبک زندگی مانند رژیم غذایی نامناسب و عدم فعالیت بدنی نیز می تواند به افزایش وزن کمک کند.
سایر علل بالقوه عبارتند از عدم تعادل هورمونی، برخی داروها و شرایط پزشکی مانند کم کاری تیروئید یا سندرم کوشینگ.
خطرات چاقی برای سلامتی
چاقی می تواند خطر ابتلا به انواع مشکلات سلامتی از جمله بیماری قلبی، سکته مغزی، دیابت نوع 2، فشار خون بالا، آپنه خواب و انواع خاصی از سرطان را افزایش دهد. علاوه بر این، چاقی همچنین می تواند منجر به مشکلات اسکلتی عضلانی مانند درد مفاصل و آرتروز شود.
چربی بدن چگونه اندازه گیری می شود؟
چربی بدن معمولاً با استفاده از یکی از سه روش اندازه گیری می شود: تجزیه و تحلیل امپدانس بیوالکتریک (BIA)، جذب سنجی اشعه ایکس با انرژی دوگانه (DEXA)، یا اندازه گیری چین خوردگی پوست. BIA از الکترودها برای اندازه گیری مقاومت هدایت الکتریکی بدن استفاده می کند، در حالی که DEXA از اشعه ایکس با دوز پایین برای اندازه گیری تراکم استخوان و ترکیب بدن استفاده می کند. اندازه گیری چین خوردگی شامل نیشگون گرفتن پوست در نقاط خاصی از بدن برای تخمین میزان چربی زیر پوست است.
شاخص توده بدن (BMI)
BMI ابزاری پرکاربرد برای اندازه گیری وزن بدن نسبت به قد است. با تقسیم وزن فرد بر حسب کیلوگرم بر مجذور قد بر حسب متر محاسبه می شود. BMI 18.5 تا 24.9 سالم در نظر گرفته می شود، در حالی که BMI 25 تا 29.9 اضافه وزن و BMI 30 یا بالاتر چاق در نظر گرفته می شود.
فعالیت بدنی و ورزش نقش مهمی در مدیریت چاقی دارند. ورزش منظم می تواند به سوزاندن کالری و بهبود سلامت کلی کمک کند و در طول زمان منجر به کاهش وزن شود. علاوه بر این، تمرینات قدرتی می تواند به ساخت توده عضلانی کمک کند، که می تواند متابولیسم را افزایش دهد و به سوزاندن کالری بیشتر حتی در حالت استراحت کمک کند.
گنجاندن فعالیت بدنی منظم در روال خود می تواند چالش برانگیز باشد، اما راه های زیادی برای آسان تر کردن آن وجود دارد. به عنوان مثال، می توانید سعی کنید یک شکل لذت بخش از ورزش، مانند رقصیدن یا پیاده روی، پیدا کنید و اهداف واقع بینانه برای خود تعیین کنید. همچنین مهم است که فعالیت هایی را پیدا کنید که در برنامه شما قرار می گیرند و آنها را در اولویت قرار دهید.
نقش رژیم غذایی در درمان چاقی
رژیم غذایی یکی دیگر از عوامل کلیدی در درمان چاقی است. ایجاد تغییرات سالم در رژیم غذایی می تواند به کاهش کالری دریافتی و کاهش وزن کمک کند. این ممکن است شامل کاهش اندازه وعده ها، انتخاب غذاهای غنی از مواد مغذی و اجتناب از غذاهای فرآوری شده و پر کالری باشد.
خوردن یک رژیم غذایی متعادل که شامل مقدار زیادی میوه، سبزیجات، غلات کامل، منابع پروتئین بدون چربی و چربی های سالم باشد، می تواند مواد مغذی مورد نیاز بدن شما را تامین کند و در عین حال به شما در حفظ وزن سالم کمک کند. همچنین مهم است که با نوشیدن مقدار زیادی آب در طول روز هیدراته بمانید.
به طور کلی، مدیریت چاقی مستلزم ترکیبی از تغییرات سبک زندگی، از جمله فعالیت بدنی منظم و رژیم غذایی سالم است. در حالی که این تغییرات می توانند چالش برانگیز باشند، اما می توانند مزایای قابل توجهی برای سلامت و رفاه کلی شما داشته باشند. اگر با چاقی دست و پنجه نرم می کنید، کار با یک متخصص مراقبت های بهداشتی یا متخصص تغذیه می تواند به شما کمک کند تا یک برنامه شخصی برای دستیابی به اهداف کاهش وزن خود ایجاد کنید.
منبع مطلب مجله پزشکی سلامتی زندگی سبز می باشد.
نظرات شما عزیزان: